Зуны хөнгөн орой, Любляник мөрний эрэг, гялалзсан вираго, эр хүн чулуун шидсэн зайд л. Хар савхин хувцастай. Хувь хүний хувьд. Цаг үеийн сүнсээр.
Chopper?
Зүгээр л яагаад?
“Би насанд хүрсэн, би дахиж хэнийг ч гүйцэх шаардлагагүй! гэж тэр хүн санамсаргүйгээр хана налан бодов.